السلام علیک یا اهل البیت نبوت
مراسم وی‍ژه سوگواری
حضرت رسول (ص) و امام حسن مجتبی(ع) و امام رضا(ع)
تحت لوای هییت کربلاییهای سوخته دلان اباعبدلله الحسین(ع)
روضه خوان: کربلایی مرتضی قمری
با نوای کربلاییها: مهدی کاظمی- مسعود مقدم-سید مهدی موسوی
زمان : از شنبه 93/09/29 لغایت دوشنبه 93/10/01
ساعت شروع: 20:30
مکان: تهران-شهرقدس-خیابان کاج - کوچه عرفان- مسجد قمر بنی هاشم (ع)
پرسش: برایم سوال شده است. یکی از مهمترین بخش ابهاماتم مربوط به ازدواج پیامبر با دختر ابوبکر و با دختران برخی از کفار میشود؟
پاسخ:
چند قرنی است که دشمنان
لجوج، با سوء استفاده از عواطف و احساسات انسان ها، شبهه همسران رسول خدا
را ایجاد می کنند تا با سفسطه و مغلطه، مساله را وارونه جلوه داده و بهره
برداری کنند:
مسلم است که هر بانوی پاکدامنی از مردان هوسباز و زن
باره متنفر است و بدیهی است که مردان پاک سیرت از تبعیت از یک مرد شهوت
پرست سرباز می زنند؛ و این دقیقا همان سوء استفاده ای است که مشتی هوسباز
زنباره، از احساسات پاک دیگران مینمایند.
ببینید چه کسانی شبهه زنان پیامبر را مطرح می کنند:
در عصر ما، "فرود فولادوندی" از پیامبر و
همسران او سخن می گفت که در شهوت رانی شهره عام و خاص بود و خود نیز دهها
بار، در تلویزیونش، اعلام کرد ه بود که "کیف دنیا را کرده" و بهترین لذت ها
را در جوانی برده است! کسی که در قرن بیست و یکم، در انگلستان، در سن 55
سالگی با دختر بسیارجوان (15 ساله) و زیباروی مسلمان (آلبانیایی) ازدواج و
از او صاحب فرزند شد، این شهوتران فاسد، به ازدواج قرن ششم میلادی پیامبر،
در عربستان، که به هزار دلیل سیاسی-اجتماعی صورت پذیرفته، اعتراض کرده و
قصه های غیر واقعی به هم می بافد.(که در گفتارهای دیگر مفصلا به آن خواهیم
پرداخت)
. عباس بن علی بن ابی‌طالب: وی که بعدها نسل و نوادگانش او را
سقّامی‌نامیدند، مردی زیباچهره و بلند قامت بود که وقتی سوار اسب می‌شد،پایش به
زمین می‌رسید. عباس پرچمدار سپاه امام حسین ـ علیه السلام ـ بود وآنچنان که
امام باقر ـ علیه السلام ـ فرموده است قاتلان وی زید بن رقاد جَبنّی وحکیم بن
طفیل سِنْبسی از قبیله طی بودند. وی زمان شهادت 34 سال‌داشت.شیخ مفید نوشته
است: وقتی عباس فراوانی کشته‌های یاران امامحسین ـ علیه السلام ـ را دید، به
برادران خود یعنی فرزندان ام‌البنین گفت:پیش بروید تا ببینم که برای خدا و
رسول‌ِ او نصیحت کردید. پس از آن همراه‌حسین بن علی به سمت فرات رفتند تا آب
بردارند که سپاه عمر بن سعد مانع‌آنان شدند. اینجا بود که یکی از کوفیان تیری
انداخت که به دهان امام حسین ـ علیه السلام ـ اصابت کرد.
