مساله ازدواج های پیامبر؟؟؟؟؟!!!!!

پرسش:  برایم سوال شده است. یکی از مهمترین بخش ابهاماتم مربوط به ازدواج پیامبر با دختر ابوبکر و با دختران برخی از کفار میشود؟

پاسخ:
چند قرنی است که دشمنان لجوج، با سوء استفاده از عواطف و احساسات انسان ها، شبهه همسران رسول خدا را ایجاد می کنند تا با سفسطه و مغلطه، مساله را وارونه جلوه داده و بهره برداری کنند:

مسلم است که هر بانوی پاکدامنی از مردان هوسباز و زن باره متنفر است و بدیهی است که مردان پاک سیرت از تبعیت از یک مرد شهوت پرست سرباز می زنند؛ و این دقیقا همان سوء استفاده ای است که مشتی هوسباز زنباره، از احساسات پاک دیگران مینمایند.
ببینید چه کسانی شبهه زنان پیامبر را مطرح می کنند:

در عصر ما، "فرود فولادوندی" از پیامبر و همسران او سخن می گفت که در شهوت رانی شهره عام و خاص بود و خود نیز دهها بار، در تلویزیونش، اعلام کرد ه بود که "کیف دنیا را کرده" و بهترین لذت ها را در جوانی برده است!  کسی که در قرن بیست و یکم، در انگلستان، در سن 55 سالگی با دختر بسیارجوان (15 ساله) و زیباروی مسلمان (آلبانیایی) ازدواج و از او صاحب فرزند شد، این شهوتران فاسد، به ازدواج قرن ششم میلادی پیامبر، در عربستان، که به هزار دلیل سیاسی-اجتماعی صورت پذیرفته، اعتراض کرده و قصه های غیر واقعی به هم می بافد.(که در گفتارهای دیگر مفصلا به آن خواهیم پرداخت)

زندگینامه حضرت رقیه (س) و اثبات هویت تاریخی ایشان

خرابه نشین بود که کاخ نشین شد

زندگینامه و اثبات هویت تاریخی کوثر ثانی حضرت رقیه بنت الحسین "سلام الله علیها"

در واپسین سال‏هاى عمر معاویه، روزگارى که زیاده‏خواهى‏هاى او سایه‏اى سنگین از فساد و تباهى بر جامعه مسلمین انداخته بود، تولد نوزادى دختر به نام رقیه (علیهاالسلام) شادى و شعف را به خانه گلین و ساده امام حسین (علیه‏السلام) فرا خواند و اشک شوق را مهمان نگاه‏هاى منتظر کرد و امام، آرامش کوتاه و زودگذرى در سایه خرسندى از مولود خجسته خود پیدا کرد و لبخندى از سرور بر چهره خسته و اندوهگین‏اش از ظلم و جور زمانه نشاند؛ زمانه‏اى که هتاکى به خاندان پیامبر (صلى‏الله‏علیه‏وآله) و دشنام دادن به امیرالمؤمنین (علیه‏السلام) سکه رایج شده بود. تزویر و ریاکارى چنان در بافت جامعه نفوذ کرده بود که کسى به چشم‏هاى خود نیز اعتماد نداشت. این در حالى بود که سنگینى زخم تمام این معضلات ریشه‏دار، بر قلب امام وارد مى‏آمد. معاویه اما، با همه فریبکارى و نیرنگى که داشت، در برابر فرشته مرگ، بى‏چاره و ذلیل مى‏نمود و آن گاه که مرگ گریبانش را گرفت، بى‏هیچ مقاومتى تسلیم شد و پسر مى‏گسار و شهوت پرست او بر اریکه‏اى که بیست سال، پدرش بر آن تن، و دنیا پرستان بر آن رخ ساییده بودند، تکیه زد.

در چنین روزگارى بود که صداى زنگ شتران از مقصد مدینه به سوى آینده‏اى روشن و تابناک به وسعت تاریخ، برخاست و در رهگذر حوادث و رویدادهاى این سفر پردرد و رنج، رقیه (علیهاالسلام) به تماشا ایستاده و عروج خود را انتظار مى‏کشید.

اگر چه بسیارى از منابع تاریخى، نام او را در خاطره خود حفظ نکرده‏اند، اما دلایل گویایى بر اثبات وجود او در دست است که در جاى خود بدان اشاره خواهد شد

اتفاقات بعد از شهادت امام حسین در کربلا

شرحی بر غارتها بعد از شهادت امام حسین(ع) و اتفاقات دیگر

بعد از شهادت امام حسین(ع) در کربلا چه گذشت

شمر دستور داد وارد خیمه‏‌ها شوند و هر چه به دستشان مى‏‌رسد غارت کنند. اوباش با شنیدن این فرمان بر یکدیگر سبقت گرفتند. دختران رسول خدا و یادگاران حضرت زهرا از سراپرده بیرون آمدند و همگى مى‏‌گریستند.

• 
  
• 
  
• 
  

  بعد از شهادت امام حسین علیه‌السلام و یاران باوفای ایشان در عصر عاشورا، مشکلات و مصیبت‌های خاندان امام، صد چندان شد. ماجراهایی اتفاق افتاد که قلم از نوشتن آن و زبان از گفتنش شرم دارد. چنان سوزناک است که اشک هر انسان آزاده‌ای را سرازیر و هر جوانمردی را بی‌تاب می‌کند. در کتاب «عاشورا ریشه‌‏ها، انگیزه‌‏ها، رویدادها، پیامد‌ها» که زیر نظر حضرت آیت‌الله ناصر مکارم شیرازی نوشته شده مطالب ارزنده‌ای در این‌باره نقل شده است.

شهادت خاندان رسول الله در کربلا

شرحی از چگونگی شهادت خاندان رسول الله در کربلا

. عباس بن علی بن ابی‌طالب‌: وی که بعدها نسل و نوادگانش او را سقّامی‌نامیدند، مردی زیباچهره و بلند قامت بود که وقتی سوار اسب می‌شد،پایش به زمین می‌رسید. عباس پرچمدار سپاه امام حسین ـ علیه السلام ـ بود وآنچنان که امام باقر ـ علیه السلام ـ فرموده است قاتلان وی زید بن رقاد جَبنّی وحکیم بن طفیل سِنْبسی از قبیله طی بودند. وی زمان شهادت 34 سال‌داشت‌.شیخ مفید نوشته است‌: وقتی عباس فراوانی کشته‌های یاران امامحسین ـ علیه السلام ـ را دید، به برادران خود یعنی فرزندان ام‌البنین گفت‌:پیش بروید تا ببینم که برای خدا و رسول‌ِ او نصیحت کردید. پس از آن همراه‌حسین بن علی به سمت فرات رفتند تا آب بردارند که سپاه عمر بن سعد مانع‌آنان شدند. اینجا بود که یکی از کوفیان تیری انداخت که به دهان امام حسین ـ علیه السلام ـ اصابت کرد.

در کربلا چه گذشت؟

شرحی بر اتفاقات کربلا

عمر بن سعد با انداختن نخستین تیر، رسما جنگ را آغاز کرد و گفت‌: نزد عبیدالله شهادت دهید که من نخستین تیر را رها کردم‌. عمر بن سعد خطاب به کوفیان گفت‌: منتظر چه هستید! اینان یک لقمه برای شما هستند.

زمانی که عمربن سعد تیر انداخت‌، دیگر سپاه ابن زیاد نیز شروع به تیر اندازی کردند. (فلمّا رمی عمر، ارتمی الناس‌) به گزارش ابن اعثم‌: باران تیر (و أقبلت السهام کأنّها المطر) از سوی کوفیان به سوی اصحاب امام حسین ـ علیه السلام ـ شدت‌گرفت و امام فرمود: اینها قاصد این قوم به سوی شماست‌؛ برای مرگی که ‌چاره‌ای از پذیرش آن نیست‌، آماده باشید. پس از آن دو گروه بر یکدیگر حمله ‌کردند و ساعتی از روز را به طور دسته جمعی با یکدیگر جنگیدند، به طوری‌که بنا به برخی اخبار پنجاه و اندی از اصحاب امام حسین ـ علیه السلام ـ به‌شهادت رسیدند. در این وقت‌، امام دستی به محاسنش کشید و فرمود: غضب‌خدا ... بر کسانی که متحد بر کشتن فرزند دختر پیامبرشان شدند، شدید خواهد بود. به خدا سوگند که تسلیم آنان نخواهم شد تا با محاسنی خونین خدا را ملاقات کنم (و اللّه ما أجبتهم الی شی‌ء ممّا یریدونه أبدا حتی ألقی الله و أنا مخضّب بدمی‌.)

عکسهایی از اربعین 92 در کربلا از هیئت سوخته دلان اباعبدلله الحسین(ع)

شرمنده ام که از غمت نمرده ام یا زینب (س)...