ای که تو دم میزنی از حیدرو آل علی نیست در این دنیا بالاتر از ذکر علی
چون علی در عالم هستی ندارد هیبتی دم زنی از دشمن آل علی بی غیرتی
در ولایت با علی بودن عین غیرت است ذکر مولایم علی شور تمام هیئت است
با علی یعنی تجلی کل نور بی علی یعنی ز راه حق دور دور
با علی بر کل عالم فاخری بی علی از اصل دین تو غافلی
با علی زهرا نگاهت می کند بی علی شیطان صدایت می کند
با علی بر کل عالم سروری بی علی از سگ هم تو پست تری
سگ وفا دارد حیا دارد ندارد قیمتی سگ کجا دارد غرور هیچ ندارد مسندی
من چو سگ گویم امیرالمومنین مولا علی در تمام آفرینش فقط تو حیدری
شاعر: کربلایی مرتضی قمری
به مدد الهی برگزار می کند:
مسکن اهل بیت در شام
شیخ صدوق به سندش از فاطمه بنت
على(س) نقل مىکند:"ثمّ انّ یزید ـ لعنة الله علیه ـ أمر بنساء الحسین(ع)،
فحبسن مع علىّ بن الحسین(ع) فى مجلس لایکنّهم من حرّ و لاقرّ، حتّى تقشرت وجوههم" ـ یزید دستور داد تا زنان کاروان
حسینى را همراه على بن حسین در زندانى جاى دادند که آنان را از گرما و سرما حفظ
نمىکرد؛ تا آنجا که پوست صورت ایشان دگرگون شد . ابن نما میگوید : "واسکن فى مساکن لاتقیهنّ من حرّ و لا
برد، حتّى تقشّرت الجلود، و سال الصّدید" ـ آنان را در جاهایى قرار دادند
که ایشان را از گرما و سرما نگاه نمىداشت؛ تا اینکه که پوستها کنده و خون جراحات
بدن سرازیر شد ؛ همچنین سید بن طاووس
مىنویسد:"ثمّ أمر (یزید) بهم الى منزل لا یکنّهم من حرّ و لا برد، فأقاموا
فیه حتّى تقشّرت وجوههم"ـ یزید دستور داد تا آنان را در
منزلى جاى دادند که ایشان را از گرما و سرما محافظت نمیکرد و آنان در آنجا اقامت
داشتند؛ تا آنکه صورتشان پوست انداخت.
صاحب بصارالدّرجات از امام صادق(ع) روایت مىکند که وقتى امام زینالعابدین(ع) و
همراهان را در آن خانه جاى دادند، بعضى از آنان گفتند: ما را در اینجا جاى دادند
تا بر سرمان خراب شود، و ما کشته شویم.